Ап ак тунлы кыш
Автор Ѐената Сафина задал вопрос в разделе Домашние задания
Сочинение на татарском языке “Кыш килә” и получил лучший ответ
Ответ от Вахит Шавалиев[гуру]
Инша / Туган ягыма кыш килде
Алтын көз китүгә, таягына таянып, ап-ак сакаллы кыш кунакка килде. Ул акрын гына җир өстенә күбәләк-күбәләк кар яудырырга кереште. Кар бөртекләре, жемелдәшеп, берсе белән берсе уйнап, җир-анага коелдылар. Озакламый җир өсте ап-ак юрган ябынды. Кыш үзенең ак келәмен җәйде. Елгалар, күлләр өсте көзге кебек шома боз белән капланды. Зифа каеннар кар кызларыдай басып торалар.
Узган җәйнең табигый уңайсызлыкларыннан тәмам аптырап алҗыган урман-кырлар, хәзергә барысы да тукталып торып, киләсе елда эшне яңа көч белән һәм яңача башлап җибәрү өчен ак юрганга төренеп, тирән йокыга талган. Тик песнәкләрнең агач очыннан килеп җитәр-җитмәс нәзек авазлары һәм урман гайбәтчесе — саесканның, юк хәбәрне бар итеп, агачтан агачка сикергәләп, чыркылдап йөрүе генә кышкы урманга бераз җанлылык өрә. Матур кышкы кунакларыбыз — кызылтүшләр инде октябрь ахырында ук килеп җиткәннәр иде. Безнең кышкы урманнар, бакчалар бу матур кошлардан башка бик ямансу булыр иде.
Көзге яңгыр көннәрендә, затлы каурыйларын чылатудан куркып, агач куышында ачлы-туклы гомер уздырган зур чуар тукран, кышкы салкын көннәр урнашкач, һәр көн иртүк торып эшкә тотына: «Тук-тук-тук».
Урман-кырлар өстендә кышкы тантаналы тынлык. Тик басу-кырлар өстеннән туктаусыз агылып торган җәяүле буран гына һәр төбәктә кышкы кырыс тәртипләрнең ныклыгын күзәтеп, барлап йөри. Көннән-көн соңарып чыккан кояш, бераз вакыт салкынча елмаеп, урман-кырларны биләп алган кышкы күренешләргә күз ташлый да, күңелгә ятышсыз вакыйгалардан тизрәк читләшергә ашыккандай, яңадан офыкка таба тәгәри башлый һәм тиздән урман артына төшеп югала.
Тыныч еллар, уңышлы һәм бәхетле еллар килсен! Төкле аякларың белән түрдән уз кыш!
ссылка
Агачлар ?лл? кайчан инде алтын яфракларын койды, авыр соры болытларга т?ренг?н к?к й?зе салкын ?ава бел?н табигатьне каплап алган, ??нлекл?рг? тизр?к ояларына кереп качарга куша кебек, ? кошларны к?н д? ?ылы якка озата. Кайчан я?гырлары бел?н сиб?л?п елап та ала, кайчан тынып кала. Сорылык ??м кара?гылык баскан д?ньяны...
Ирт?нге кара?гы тынлыкта озын кышны? бозлы сулышы сизел?. Беренче кар яуган. Кич? ген? елап торган к?к й?зенн?н кышны? беренче х?б?рчел?ре - шук кар б?ртекл?ре салкын ?авада уйный-уйный тиз арада к?зге коры сары ?л?нне ак юрган бел?н каплаган. Кыш ?итте.
Соры ??м дымлы к?з кар астында калды. Тир?н к?ртл?р ?ирне иксез-чиксез кышкы бураннардан саклый. ?ир тир?н йокыга талган. ??нлекл?р д? йоклый ояларында, тик кайчан гына кытыршы кар ?стенд? ялгыз тычкан эзл?ре очрый, я кара?гы урман эченд? урман тавыгыны? г?релд?г?н тавышы ишетел?, я тукранны? шакылдаганы я?гырый. Кырыйда гына карлы тунга киенг?н чыршылар басып тора, кышны? з?гыйфь кояшы аларны? очларын ?ылыта.
Балалар ??р кыш саен ча?гыга басып урманга кил?л?р. Алар кышкы йокыга талган к?чле им?нн?рне ??м т?з каеннарны к?з?теп, кышкы табигатне ты?лап, саф ?ава сулап кайталар, бала-чагага бик т? кар ?стенд?ге эзл?рне танып бел? ошый. Боз бел?н капланган карда ча?гы ш?п шуа, б?тен урманга балаларны? к??елле тавышы я?гырый.
Тик кышны? кояшлы р?х?т к?нн?ре бик каты суык бураннар бел?н д? алмаша. Ап-ак к?к йокыга талган ?ир ?стен? т?шк?н сыман булып тоела, ачы ?илд?н уянган кышкы урман улый, ы?гыраша...
Икенче к?нг? буранны? и?ат итк?н эшл?ре к?рен?: к?ртл?рд? кардан фигуралар, т?р?з?л?рд? хикм?тле биз?кл?р, а елгадагы боз кояшта т?рле т?сл?р бел?н ялтырый. Т?н эченд? буран боз капкачын себертк?н.
Кыш безне каты салкыннары бел?н д? куркыткан була. Бигр?к т? т?нн?рен. Кара эн?е йолдызлы к?кт?н суык б?р?, б?тен д?нья ту?ган, тир?н йокыда. Тик торбадан чыккан т?тен ген? ялгызы ?ск? таба омтыла...
Кышны? саран саргылт кояшы карлы бураннар бел?н алмаша, ? бураннарга алмашка каты суыклар кил? - м?гаен, кышны? г?з?ллеге шундадыр. ? к?пме шатлык алып кил? ул бала-чагага: к?нн?р буе тау шуып шау-г?р кил?л?р, кемдер кар бабай ясый, кемдер кар б?решеп уйный. ?лк?нн?рд? кышны ?зл?ренч? ярата. ??р кем Я?а ел т?ненд? нинди булса да мог?иза я тылсым к?т?.
? табигать ягымлы язны к?теп тыныч кына йоклый...
Инша / Туган ягыма кыш килде
Алтын к?з кит?г?, таягына таянып, ап-ак сакаллы кыш кунакка килде. Ул акрын гына ?ир ?стен? к?б?л?к-к?б?л?к кар яудырырга кереште. Кар б?ртекл?ре, жемелд?шеп, берсе бел?н берсе уйнап, ?ир-анага коелдылар. Озакламый ?ир ?сте ап-ак юрган ябынды. Кыш ?зене? ак кел?мен ??йде. Елгалар, к?лл?р ?сте к?зге кебек шома боз бел?н капланды. Зифа каеннар кар кызларыдай басып торалар.
Узган ??йне? табигый у?айсызлыкларыннан т?мам аптырап ал?ыган урман-кырлар, х?зерг? барысы да тукталып торып, кил?се елда эшне я?а к?ч бел?н ??м я?ача башлап ?иб?р? ?чен ак юрганга т?ренеп, тир?н йокыга талган. Тик песн?кл?рне? агач очыннан килеп ?ит?р-?итм?с н?зек авазлары ??м урман гайб?тчесе — саесканны?, юк х?б?рне бар итеп, агачтан агачка сикерг?л?п, чыркылдап й?р?е ген? кышкы урманга бераз ?анлылык ?р?. Матур кышкы кунакларыбыз — кызылт?шл?р инде октябрь ахырында ук килеп ?итк?нн?р иде. Безне? кышкы урманнар, бакчалар бу матур кошлардан башка бик ямансу булыр иде.
К?зге я?гыр к?нн?ренд?, затлы каурыйларын чылатудан куркып, агач куышында ачлы-туклы гомер уздырган зур чуар тукран, кышкы салкын к?нн?р урнашкач, ??р к?н ирт?к торып эшк? тотына: «Тук-тук-тук».
Урман-кырлар ?стенд? кышкы тантаналы тынлык. Тик басу-кырлар ?стенн?н туктаусыз агылып торган ??я?ле буран гына ??р т?б?кт? кышкы кырыс т?ртипл?рне? ныклыгын к?з?теп, барлап й?ри. К?нн?н-к?н со?арып чыккан кояш, бераз вакыт салкынча елмаеп, урман-кырларны бил?п алган кышкы к?ренешл?рг? к?з ташлый да, к??елг? ятышсыз вакыйгалардан тизр?к читл?шерг? ашыккандай, я?адан офыкка таба т?г?ри башлый ??м тизд?н урман артына т?шеп югала.
Тыныч еллар, у?ышлы ??м б?хетле еллар килсен! Т?кле аяклары? бел?н т?рд?н уз кыш!
спасибо большое